Ben je boos, pluk een roos

Ben je boos, pluk een roos, zet hem op je hoed, dan is morgen alles weer goed. Of toch niet?

Ondanks dat ik als coach/ therapeut veel effectieve handvatten binnen mijn bereik heb, voelde ik me plots machteloos. Mijn moeder is overleden. Ze laat een vies huurhuis vol met chaos en rommel achter met wel een positief banksaldo. Voor mij is het helder, ik wil geen aanspraak maken op een eventuele erfenis mocht die er zijn, die gun ik mijn broertje. Ik hoopte zelf zoveel mogelijk te kunnen doen om zoveel mogelijk over te houden wat hem dan kon toekomen. Er komt echter zo veel bij kijken als je de keuze maakt om beneficiair te aanvaarden. De omstandigheden die het overlijden tot gevolg hadden bij mijn broertje waren niet ‘roos’kleurig. Niet alleen door het gemis van zijn beste (enige) vriendin/ moeder, maar ook door het plotselinge feit dat hij geen dak meer boven zijn hoofd heeft in combinatie met zijn psychische gestel.

Alhoewel ik nog nooit zo in balans was als op dat moment, merkte ik dat ik er heel veel moeite mee had. Ik werd onzeker door al die regels en waar je op moest letten om niet alsnog zuiver te aanvaarden. Ik leek uit het veld geslagen. Ik voelde me afhankelijk van allerlei instanties, van de grillen van mijn broertje, van mijn onkunde over de wettelijke regels en mijn gevoel werd beïnvloed door al deze factoren buiten mijzelf.

De volgende dag(en) was het nog steeds niet goed, ik ontving sms’jes van m'n broertje met de meest verdrietige verhalen en verzoeken om geld. Ik herkende dit patroon, inspelen op mijn gevoel. Ik had me er al eerder van ontdaan. Mijn grenzen bepaald. Nu mama er niet meer was, herhaalde de geschiedenis zich. Maar ja, dit waren toch uitzonderlijke omstandigheden? Ik houd onvoorwaardelijk van hem en heb begrip voor waar hij staat in dit leven en hoe het komt dat hij daar is gekomen. Het deed pijn, ik voelde boosheid, onmacht en frustratie.

Wanneer je je als kind boos voelde dan was er een redelijke aanwezige kans dat je het rijmpje over de roos op je hoed aangeboden kreeg. In de hoop dat je over de boosheid en frustratie heen zou stappen en er een glimlach op je gezicht getoverd werd. 
Nu ik er zo over nadenk vraag ik me af of dit wel een verantwoorde manier is om met de boosheid van een kind om te gaan. Is het niet, zonder kwade bedoelingen, meer een manier waardoor je juist leert niet naar je binnenwereld te keren? Jouw ware zelf wil juist graag gehoord en erkend worden. In plaats daarvan werd je aangeleerd om een sociaal wenselijk gezicht op te zetten. Het gevoel dat mensen je afwijzen als je dat niet doet, zorgt er mogelijk voor dat je dat bij jezelf doet om maar bevestiging te krijgen bij een ander. Maar hoe meer jij boosheid en frustratie weg duwt, hoe meer het naar buiten probeert te komen.

Toen ik me bewust werd van de boosheid, ging ik op zoek, waar kwam de woede vandaan, wat zijn mijn grenzen? Kon ik ze kaderen? 

Een primaire reactie op mijn boosheid zou als volgt kunnen zijn:

💎 Wat een verrotte instanties die het me allemaal zo lastig maken, 
💎 Waarom krijg ik het als kind van een overleden ouder met zoveel ingewikkelde regels te maken? 
💎 En dan moet ik ook nog eens allerlei kosten gaan maken terwijl ik altijd voor mezelf heb moeten zorgen en ik helemaal niks wil
💎 Waarom komt de zorg voor mijn broertje nu mijn kant op
💎 Waarom denkt hij er zo gemakkelijk over terwijl hij zelf de plannen niet uit kan voeren, 
💎 Hoe komt het dat het allemaal zo lang duurt, 
💎 Waarom kan hij niet inzien dat hij vrijwillig de hulp van een bewindvoerder, curator of mentor zou moeten accepteren. 
💎 Wat naar dat ik geen tijd krijg om rustig te rouwen. 

Het probleem leg ik op deze manier buiten mijzelf waardoor ik afhankelijk wordt van de omstandigheden. Ik zou me slachtoffer voelen en zelfmedelijden kunnen hebben.

Maar ik heb een keuze om me te herpakken. Tuurlijk is het van belang om je gevoel te erkennen, niet te doen of het er niet is. Maar ik zou dieper kunnen kijken, wat ligt er achter de boosheid en woede? Wat wordt er getriggerd?

💎 Ik merkte een oude angst op voor de boze buitenwereld. Ik keerde naar binnen, accepteerde dat de situatie nu eenmaal zo is en durfde te voelen wat ik voelde. Wanneer je dat laatste niet durft, kun je dat ook doen door jezelf buiten jezelf te plaatsen. Kijk naar wat er met hem/ haar is en toon het begrip.

💎 Verder viel me op dat de manipulaties (deze zijn overigens door hem aangeleerd, hier had hij succes mee, dit is geen kwade wil en ik neem het hem niet kwalijk). Het is aan mij om hier niet in mee te gaan en om wat het met mij doet los te laten. Om mijn grenzen te bepalen en bewaken. Zodat ik zonder vervelend gevoel hiermee om kan gaan.

💎 Ik voelde me schuldig, ik wilde de redder uithangen. Met de programmeringen van Body Mind Release kan ik dit loslaten en het tegenovergestelde, in dit geval acceptatie en zelfbehoud terug te halen. Dit had voor mij meteen resultaat. In plaats van me slachtoffer te voelen, nam ik weer eigen verantwoordelijkheid over mijn gevoel.

Uiteraard weet ik dat een moment van boosheid ook kan zorgen voor een kort lontje. Dan heb je te weinig aandacht leren geven / gegeven aan je binnenwereld. In die gevallen is het goed om eerst wat stoom af te blazen. 

💎 Je kunt bijvoorbeeld tot tien tellen
💎 Je op je ademhaling richten
💎 Even afstand nemen van de situatie door een stukje te wandelen
💎 Lekker harde muziek op te zetten
💎 Met natte washandjes in de douche smijten
💎 Begrip proberen te hebben voor de ander of de situatie.
💎 Jezelf buiten jezelf plaatsen, vanuit helikopterview jezelf bekijken
💎 Mediteren

Ga dan daarna naar je binnenwereld en geef het zonder oordeel de aandacht die het nodig heeft. Zorg ook dat je jezelf complimenteert voor bijvoorbeeld wat je goed hebt gedaan, waar je eerder bewust van bent geworden of wanneer je jezelf eerder terug hebt kunnen roepen.

Wanneer jij nog wat meer hulp kunt gebruiken met je boosheid, woede en frustratie, of het omgaan met je emoties dan kan coaching en therapie daarbij helpen. 

Ik help je graag om te signaleren, tot bewustwording te komen en inzichten te creëren.

Een weg naar balans, dat gun ik jou ook.

Waarbij je de roos niet meer buiten jezelf op je hoed plaatst maar dat je de roos in plaats daarvan gaat verkennen, elke doorn beter leert kennen en de roos tot bloei kan gaan komen.

Liefs, Kirsten 💚

life coaching & therapie regio 's-Hertogenbosch
Keuze Vrij bij Mij
 Privacybeleid  
 Cookies 
 BTW-id NL003898484B72 
 KVK 83963464
Chat openen
Gratis tips en/of ondersteuning via chat
Hier help ik je gratis met tips en/of ondersteuning via chat